Wat was ik blij toen ik gistermiddag wegliep van mijn stageschool. 3 weken geleden maakte ik kennis met mijn nieuwe groep 3 die net die dag een invaller hadden. Chaos, drukte, kinderen die de klas en gangen doorstuiterden. Ik zag mezelf daar nog niet bepaald mijn propedeuse mee halen!
En dan de dag die ik gisteren meemaakte: Allebei om 8 uur binnen, even doorgesproken welke lessen er werden gegeven en dat ik mocht doen en laten wat ik wilde. Meehelpen, kinderen begeleiden, rondlopen; ik heb de vrije hand. Alles mag, niks is te gek. Wil ik de hele dag lesgeven? Prima! En vervolgens kwamen ze binnen, 3 weken geleden nog een behoorlijk ongeorganiseerde bende, nu een prima klasje kinderen die na 10 minuten in hun schrijfboekje zaten te werken.
Stilte, legde mijn mentor uit, is voor haar heel belangrijk om een les mee te beginnen. Elke les. Want als ze beginnen met geroezemoes, zijn ze even later zo luidruchtig dat je al moet ingrijpen. dus beginnen in doodse stilte en dan blijven ze gedurende de les ook meestal zo lekker rustig. Een grote opluchting voor mij, ik denk er namelijk precies hetzelfde over. Natuurlijk moet het gezellig zijn in je klas, maar concentratie (helemaal voor die ukjes) is heel erg belangrijk.
Ik keek eerlijk gezegd mijn ogen uit, wat een verschil. Het leek een compleet andere klas!
Ik heb dus gedurende de dag mijn gebruikelijke werk gedaan, rondgelopen en geholpen waar nodig, opmerkingen gemaakt, ingegrepen toen de leerlingen die op de gang met Kapla speelden iets te luidruchtig werden, de kinderen leren kennen. Ten slotte, als ik enkel van mijn krukje afkom om mijn eigen les te doen gaat het niet werken, en ik verveel me de blaren. Tegen het eind van de dag kende ik alle namen (hoera voor mij) wat mijn mentor nogal scheen te verbazen en heb ik doorgesproken wat ik volgende week aan lessen ga geven. 's Middags wordt dat een half uur kunstzinnige oriëntatie, waarbij ik mooi mijn OGP3-opdracht voor dat vak kan afstrepen, en voor de middagpauze een combinatielesje van 20 minuten met wat rekenen en lezen erin. Toch wel een beetje spannend, maar het gaat wel weer goed komen..
Eind van de week post ik mijn les KO, eens goed gaan bedenken wat we gaan doen!
En dan de dag die ik gisteren meemaakte: Allebei om 8 uur binnen, even doorgesproken welke lessen er werden gegeven en dat ik mocht doen en laten wat ik wilde. Meehelpen, kinderen begeleiden, rondlopen; ik heb de vrije hand. Alles mag, niks is te gek. Wil ik de hele dag lesgeven? Prima! En vervolgens kwamen ze binnen, 3 weken geleden nog een behoorlijk ongeorganiseerde bende, nu een prima klasje kinderen die na 10 minuten in hun schrijfboekje zaten te werken.
Stilte, legde mijn mentor uit, is voor haar heel belangrijk om een les mee te beginnen. Elke les. Want als ze beginnen met geroezemoes, zijn ze even later zo luidruchtig dat je al moet ingrijpen. dus beginnen in doodse stilte en dan blijven ze gedurende de les ook meestal zo lekker rustig. Een grote opluchting voor mij, ik denk er namelijk precies hetzelfde over. Natuurlijk moet het gezellig zijn in je klas, maar concentratie (helemaal voor die ukjes) is heel erg belangrijk.
Ik keek eerlijk gezegd mijn ogen uit, wat een verschil. Het leek een compleet andere klas!
Ik heb dus gedurende de dag mijn gebruikelijke werk gedaan, rondgelopen en geholpen waar nodig, opmerkingen gemaakt, ingegrepen toen de leerlingen die op de gang met Kapla speelden iets te luidruchtig werden, de kinderen leren kennen. Ten slotte, als ik enkel van mijn krukje afkom om mijn eigen les te doen gaat het niet werken, en ik verveel me de blaren. Tegen het eind van de dag kende ik alle namen (hoera voor mij) wat mijn mentor nogal scheen te verbazen en heb ik doorgesproken wat ik volgende week aan lessen ga geven. 's Middags wordt dat een half uur kunstzinnige oriëntatie, waarbij ik mooi mijn OGP3-opdracht voor dat vak kan afstrepen, en voor de middagpauze een combinatielesje van 20 minuten met wat rekenen en lezen erin. Toch wel een beetje spannend, maar het gaat wel weer goed komen..
Eind van de week post ik mijn les KO, eens goed gaan bedenken wat we gaan doen!